Werken als vrijwilliger bij Omega is als een ontdekkingsreis in een nieuwe wereld
Vrijwilligers zijn voor Omega van onschatbare waarde. Zonder hen kunnen we nooit de zorg en aandacht blijven bieden die de kinderen en volwassenen met zeer ernstige verstandelijke beperkingen verdienen. Nance de Lange (77) is een van die trouwe vrijwilligers die wij interviewden over haar vrijwilligerswerk bij Stichting Omega. Ze vertelt over haar passie en haar betrokkenheid bij het maken van handgemaakte spullen voor kinderen met een beperking. Nance vertelt ook haar persoonlijke ervaringen, waaronder haar relatie met haar pleegzoon Michael, die haar heeft geleerd hoe belangrijk lichamelijk contact is voor kinderen met zeer ernstige meervoudige beperkingen. Ze benadrukt het belang van kleine gebaren en kwalitatieve aandacht in het vrijwilligerswerk en moedigt anderen aan om zich aan te sluiten bij de Stichting Omega om het verschil te maken in het leven van deze kinderen.
Nance’s advies: “Laat het toe! Begin een nieuwe ontdekkingsreis in een wereld die je nog niet kent.”
Kun je ons vertellen hoe je bij Omega terecht bent gekomen en wat je drijft?
Nance: Zeker! Mijn pad naar Omega begon eigenlijk via mijn pleegzoon, Michael. Hij kwam bij ons via de rechtbank en heeft al 32 jaar een speciale plek in mijn hart. Hij heeft me uiteindelijk naar dit prachtige werk geleid.
Ik heb altijd al lesgegeven in tactiele stimulatie, een vorm van babymassage aangepast aan kinderen met een handicap. Contact maken met kinderen via aanraking en lichaamstaal, heeft me altijd gefascineerd. Dus toen ik hoorde over Omega, voelde ik me meteen aangetrokken tot het werk dat ze daar deden. Michael komt daar al jaren 5 dagen per week naar de dagbehandeling.
Het voelde als een nieuwe ontdekkingsreis voor mij, een kans om mijn passie voor aanraking en zorg te combineren met het helpen van kinderen die het het meest nodig hebben.
Wat doe jij als vrijwilliger bij Omega?
Elke dinsdag ga ik zwemmen met Michael. Michael kan niet lopen, praten, is doof en slechtziend. Voor hem is het warme therapiebad van Omega en het lichamelijke contact heel erg ontspannend. Ik ben opgeleid tot Shantala en Watsu therapeut. Door volgens de Shantala methode aangeraakt te worden, kun je op een respectvolle manier je hele lichaam ervaren. Zo kun je de ander zichzelf laten ervaren en laten voelen dat hij er mag zijn zoals hij is. Vroeger kon ik meer doen voor Omega, maar ik heb nu ook de zorg voor mijn zieke man. Hij is op dinsdag naar de dagbesteding en dan kom ik naar Omega.
Je bent ook heel handig en maakt allerlei creaties voor Omega. Hoe is dat zo gekomen?
Nance: Ja, dat doe ik samen met mijn buurvrouw en mede-vrijwilliger Gon (83). Onze samenwerking is als een perfecte symfonie: ik kom met een idee en Gon brengt dat dan bliksemsnel tot leven.
Samen hebben we al veel bijzondere projecten gerealiseerd; het maken van activiteitenschorten, octopussen en vissen. Nu zijn we bezig met het breien van zonnebloemen.
Wat raad je anderen aan die misschien ook geïnteresseerd zijn in vrijwilligerswerk bij Omega?
Nance: Mijn advies aan anderen die overwegen om vrijwilligerswerk te doen bij Omega, of ergens anders waar ze nodig zijn, is simpel: laat het toe! Begin aan die nieuwe ontdekkingsreis, wees open voor nieuwe ervaringen en zie waar het je brengt. Het zijn niet alleen de kinderen op Omega die jou nodig hebben, maar jij hebt ook veel te leren van hen. Mijn ervaring is dat er zich een hele nieuwe wereld voor je opent.
Wat een prachtig advies, Nance. Dank je wel voor het delen van je verhalen en alles wat je voor Omega doet.
Nance: Het is mijn plezier. Ik hoop dat mijn woorden anderen kunnen inspireren om ook een verschil te maken waar het het meest nodig is. Bedankt voor deze mooie gelegenheid om mijn verhaal te delen.
