Het verhaal van Conne en Anne

 

Vijf jaar geleden woonde Conne bij een zorgorganisatie die ging verhuizen. Haar moeder Anne was op de nieuwe plek wezen kijken; ze vond het er wel leuk uitzien, maar had er geen goed gevoel bij. Ze is toen zelf op zoek gegaan naar een andere plek. Twee weken voor de verhuizing kwam er een plek op de Marius Meijboom (wonen) en bij Omega (dagbesteding) vrij.

Anne: ‘Ik kende de naam Omega wel, maar ik was er nog nooit geweest. Toen Conne hier begon, voelde het meteen goed.’ Een medewerker van de nieuwe groep werkte vroeger op de oude dagbesteding van Conne, dus toen ze elkaar op Omega weer ontmoette, voelde dat gelijk vertrouwd. ‘Conne heeft wel eens een stille dag, maar over het algemeen is ze altijd blij.’

Activiteiten op de groep

Anne is elke donderdag op de groep te vinden. ‘Ik ben dan veel aan het doorbewegen bij Conne. Ik heb ook een hometrainer gekocht. Daar kan ze, zowel met haar benen als met haar armen, mee fietsen. De hometrainer mag ook door de groepsgenoten van Conne gebruikt worden. Ik lees voor en als het mooi weer is, ga ik met Conne naar buiten en gaan we een ijsje halen.’

‘Ik voel me hier welkom en het is altijd gezellig op de groep. Als ik ga voorlezen aan Conne, worden ook andere groepsgenoten om me heen gezet, zodat ze mee kunnen luisteren. Eén keer in de twee weken gaan we zwemmen. Helaas lukt me dat nu niet, omdat ik aan mijn knie geholpen moet worden. Ik hoop wel dat ik dat snel weer kan doen, want dat is het enige moment dat ik Conne lekker tegen mij aan kan houden. Heerlijk. Dan slaat ze haar arm om m’n nek en kunnen we lekker kroelen.’

‘Ik word ook goed op de hoogte gehouden van wat er buiten de groep allemaal georganiseerd wordt en probeer dan ook te komen. Carnaval of er komt weer iemand muziek maken; je moet er allemaal maar op komen om deze activiteiten te organiseren. Dat is een gave op zich.’

Meepraten

Anne voelt zich heel betrokken bij Omega, door de activiteiten, maar ook door de jaarlijkse gesprekken. ‘De Goed-leven-gesprekken vind ik heerlijk. Je komt zo veel te weten en bent goed op de hoogte van hoe het allemaal gaat. Ik vind het fijn om veel informatie te krijgen, zodat je veel weet en dan goed kunt meepraten.’

Anne geeft aan dat de stemming van Conne met pieken en dalen gaat. Ze laat goed weten wat ze wil en de begeleiders spelen hier ook goed op in. ‘De vier begeleiders bij Conne zijn geweldig. Goed op elkaar ingespeeld en je hoort nooit een wanklank. Tenminste niet als ik er ben’, lacht Anne. ‘Als er iets is, kan ik het gelijk bespreken en elke vraag die ik heb, wordt beantwoord.’

Huishoudelijke klussen

Zijn er ook punten die beter kunnen? Anne: ‘Als ik iets moet noemen wat beter zou kunnen, dan zou de communicatie tussen de woning en de dagbesteding soms wat beter op elkaar afgestemd kunnen worden.’ Een ander punt is dat Conne op Omega minder betrokken wordt bij de huishoudelijke klussen dan op de woning. Daar vindt ze het leuk om haar sokken te wassen of te helpen met koken. Dat het op Omega minder is, komt volgens Anne doordat er veel nieuwe mensen in de keuken bij zijn gekomen. ‘Zij kennen Conne nog niet zo goed en weten niet wat ze kan. De oude garde, waar ik altijd goed contact mee had, nam haar dan bijvoorbeeld mee naar de keuken om iets te doen.’ Anne heeft er vertrouwen in dat dat zal verbeteren. ‘Iedereen doet hier goed zijn best en dat komt mogelijk weer als ze hier langer werken. Er is ook tijd voor nodig om onze kinderen te leren kennen.’

 

Terug naar Ouderbetrokkenheid