Het verhaal van Eva

De interesse van Eva voor de gehandicaptenzorg was er al op jonge leeftijd, toen ze een snuffelstage liep bij mensen met het syndroom van Down. Omdat zij tijdens haar opleiding tot orthopedagoog weinig les kreeg over deze specifieke doelgroep, koos ze ervoor om extra vakken te volgen die gerelateerd waren aan de gehandicaptenzorg. Toen haar stage naderde, wist ze dat ze graag in deze sector ervaring wilde opdoen. Na het sturen van een open sollicitatie, kreeg Eva de kans om bij Omega stage te lopen en zo haar interesse in de praktijk te verkennen.

Eva: ‘In het begin vond ik het wel spannend, maar ik voelde me heel welkom. Ik kreeg aan het begin heel veel ruimte en tijd om gewoon mee te lopen op allerlei groepen. Er werd in die periode nog niet veel van me verwacht en dat vond ik heel fijn. Ik voelde me ook echt gewaardeerd. Collega’s stelden mij vragen en vroegen soms zelfs naar mijn mening.’

Daarnaast waardeerde Eva heel erg het contact met de kinderen en volwassenen op Omega. ‘Ik kon gemakkelijk een groep binnenlopen en iets doen, wat een gevoel van directe betrokkenheid en voldoening geeft.’

Kans grijpen

Na haar positief afgeronde stage had Eva het idee om in de zomer in te vallen op verschillende groepen om zo haar ervaring met de doelgroep uit te breiden. ‘In eerste instantie had ik bedacht dat ik op de groepen zou blijven flexen. Toen kwam er een plekje vrij als persoonlijk begeleider op de kindgroep ‘Egel’, wat ik eigenlijk ook wel leuk vond. Ik genoot van het werken met de jongste kinderen. Maar toen vertrok onze orthopedagoog en ontstond er een mooie kans voor mij. Toch twijfelde ik heel erg; ik was net klaar met mijn studie en de gedachte aan de overgang van school naar werk was nogal overweldigend. Bovendien was deze functie gericht op 18-plussers. Dat is een heel andere dynamiek dan wat ik tijdens mijn stage had gezien.’

Toen de functie na enige tijd nog steeds openstond, werd haar gevraagd er nog eens serieus over na te denken. Na lang wikken en wegen heeft Eva toen toch besloten de kans te grijpen. ‘Omega is een kleine organisatie en de kans was klein dat er over een tijdje weer zo’n vacature voorbij zou komen. Daarnaast bedacht ik dat het overal waar ik zou starten in het begin spannend zou zijn. Dan kon ik beter hier starten. Op een plek waar ik me fijn en veilig voel en waarvan ik weet dat je heel dicht bij collega’s, kinderen en volwassenen werkt.’

Ondersteuning

‘Ik heb toen wel aangegeven dat ik goede begeleiding wilde en gezien wilde worden als iemand die nog echt moet leren en groeien in de praktijk. Ik vond die ondersteuning en begeleiding echt belangrijk, vooral omdat ik nog nieuw was in het vakgebied.’ Eva geeft aan dat ze die begeleiding ook krijgt door. Naast de reguliere overleggen, heeft ze ook nog extra overleg met collega’s en haar manager. ‘Dat was sowieso ook een reden waarom ik hier wilde blijven, dat er heel korte lijntjes zijn met iedereen. Dat werkt heel fijn.’

‘In mijn stage heb ik geleerd hoe belangrijk het overleg en samenwerking binnen een team zijn. Dit neem ik nu ook mee in mijn functie. Nieuwe ideeën en beslissingen worden eerst besproken in het team, want zij voeren het werk uit. In mijn stage heb ik ook geleerd om het contact met ouders te waarderen en te onderhouden en dat is nu ook een belangrijk aspect van mijn werk.’

Functies combineren

Eva merkt op dat er een hoge werkdruk is binnen de teams, vooral tijdens periodes waarin veel medewerkers ziek zijn. ‘Dit kan de draagkracht van het team verminderen en het werk als orthopedagoog bemoeilijken. Vooral als het gaat om het oppakken van bepaalde taken of beslissingen nemen. Het is heel begrijpelijk, maar soms lastig om hiermee om te gaan.’

‘De orthopedagoog die vertrokken is, was ook een LACCS-coach binnen Omega en daarom ga ik binnenkort beginnen met de LACCS-cursus. Ik vind het inhoudelijk erg leuk om deze cursus te gaan doen, maar ben wel benieuwd hoe het gaat verlopen qua hoeveelheid tijd. Ik werk nu al 5 dagen en heb weinig ruimte voor extra activiteiten.’

Naast haar functie als orthopedagoog werkt Eva ook nog steeds op de kindgroep. ‘Ik vind de combinatie van werken met zowel kinderen als volwassenen erg leuk en waardevol. Hoewel ik in eerste instantie twijfelde over het werken met de 18-plussers, heb ik ontdekt dat dit ook mooie dingen oplevert en voldoening geeft. Ik waardeer de diversiteit en uitdagingen die deze combinatie met zich meebrengt en zie het als een kans om mezelf verder te ontwikkelen als professional.’

Terug naar Vakbekwaam